Blog 2

Davranış, kişinin kendi kendini nasıl yönettiğini ifade eder. Günlük ortamlara ve durumlara tepki olarak eylemleri, tepkileri ve işleyişidir. Bu nedenle çocuk davranışları iyi bir şekilde gözlenmeli, uyum ve davranış bozuklukları gibi problemlerin erkenden önüne geçilmelidir.

Zor davranış, bir çocuğun günlük yaşamına müdahale eden davranışı tanımlamak için kullanılan bir terimdir. Meşgul ailelerin yaşamlarında düzeni ve yapıyı korumak ve çocukları başarıya hazırlamak için çocukların davranışlarını yönetmek çok önemlidir. Davranışsal zorlukların çoğu zaman diğer alanlardaki zorlukların / gecikmelerin göstergesi olabileceğinin farkında olmak önemlidir: öz düzenleme, duyusal işleme, alıcı ve / veya ifade edici dil, yürütme işlevi, sosyal beceriler ve planlama becerileri.

Davranış şunları içerir:

Öz düzenleme : Bir görev veya duruma uygun duygu, davranış, dikkat ve aktivite düzeyini elde etme, sürdürme ve değiştirme yeteneği.

Duyusal işleme : Çevrede ve kişinin kendi vücudunda duyusal uyarımın doğru şekilde işlenmesi.

Yönetici İşlevselliği : Üst düzey muhakeme ve düşünme becerileri.

Duygusal Gelişim / Düzenleme : Duyguyu algılama, düşünceyi kolaylaştırmak için duyguyu bütünleştirme, duyguları anlama ve duyguları düzenleme becerisini içerir.

Ebeveynler genellikle normal davranıştaki farklılıklar ile gerçek davranış problemleri arasındaki farkı söylemekte güçlük çekerler. Gerçekte, normal ve anormal davranış arasındaki fark her zaman net değildir; genellikle bir derece veya beklenti meselesidir. İnce bir çizgi genellikle normalden anormal davranışı ayırır, çünkü neyin "normal" olduğu çocuğun aynı yaştaki çocuklar arasında büyük farklılıklar gösterebilen gelişim düzeyine bağlıdır . Gelişim, bir çocuğun sosyal gelişiminin entelektüel gelişiminin gerisinde kalmasıyla da düzensiz olabilir veya bunun tersi de geçerlidir. Buna ek olarak, "normal" davranış kısmen meydana geldiği bağlam tarafından belirlenir - yani, belirli durum ve zamanın yanı sıra çocuğun kendi özel aile değerleri ve beklentileri tarafından da belirlenir.

Çocuk Davranışları Altındaki Nedenler İncelenmeli

Sağlık ve yaşam kalitesi: Zorlu davranış, bir çocuğu ve ebeveyn / bakıcıların sağlığını ve yaşam kalitesini ciddi şekilde etkileyebilir.

Riski azaltın: Zorlayıcı davranışla ilişkili bazı riskler, kendine zarar verme davranışını içerir (yabancı cisimlerin yutulması veya solunması, yere başın vurulması veya vücudun yere atılması dahil) ciddi yaralanmalara neden olabilir. Kaza sonucu yaralanma, saldırgan davranış sergileyen çocuklarda da yaygın bir sorundur, sadece onlar için değil, aynı zamanda ilgili ebeveynler ve bakıcılar için de.

Diyet eksiklikleri: Zıt davranış, diyet yetersizliklerine, kilo kaybına veya obeziteye neden olabilir.

Sosyal izolasyon: Davranış bozukluğu genellikle sosyal izolasyona yol açabilir.

Okul geçişi: Sosyal izolasyonlar muhtemelen onun refah duygusunu ve okula geçişini etkileyecektir.

Zihinsel sağlık sorunlarını azaltın: Araştırmalar, sosyal beceri eksikliğinin erken yaşlardan itibaren yalnızlığa ve depresyona yol açabileceğini de öne sürüyor.

Olgunluk: Bir kişinin nasıl davrandığı, olgunluğunun doğrudan bir yansımasıdır.

Üç Tür Çocuk Davranışı

Bazı ebeveynler, üç genel davranış türünü değerlendirmeyi yararlı bulmaktadır:

Bazı davranış türleri istenir ve onaylanır. Ödev yapmayı, kibar olmayı ve ev işleri yapmayı içerebilir. Bu eylemler övgüleri özgürce ve kolayca alır.

Diğer davranışlar cezalandırılmaz, ancak hastalık zamanları (bir ebeveynin veya bir çocuğun) veya stres (örneğin bir hareket veya yeni bir kardeşin doğumu) gibi belirli koşullar altında tolere edilir. Bu tür davranışlar, ev işleri yapmama, gerileyen davranışlar (bebek konuşması gibi) veya aşırı derecede ben merkezli olmayı içerebilir.

Diğer türden davranışlar tolere edilemez veya desteklenmemelidir. Çocuğun, aile üyelerinin ve diğerlerinin fiziksel, duygusal veya sosyal refahına zarar veren eylemleri içerir. Çocuğun entelektüel gelişimine müdahale edebilirler. Kanun, etik, din veya sosyal adetler tarafından yasaklanmış olabilirler. Çok saldırgan veya yıkıcı davranışlar, açık ırkçılık veya önyargı, hırsızlık, okuldan kaçma, sigara veya madde bağımlılığı, okul başarısızlığı veya yoğun kardeş rekabeti içerebilirler.

Davranış Bozukluğu Olan Çocuklarda Gözlenebilecekler

•  Kolayca sinirlenir.
•  Ebeveyn veya yetişkin isteklerine muhalefet gösterir.
•  Sık sık öfke nöbetleri geçirin.
•  Uzun süren öfke nöbetleri vardır.
•  Disiplin etmek zordur.
•  Tipik davranış stratejileri etkisizdir.

Oyun, normalde zevkle ilişkilendirilen kendi kendini motive eden faaliyetlere gönüllü olarak katılmaktır. Oyun; eğlenceli, taklit veya hayali, yapıcı, kişiler arası (başkalarıyla oyun) veya içsel (tek başına oyun) etkileşimlerden oluşabilir. Oyun, çocukların çevreyi, bedenlerini ve çevrelerindeki dünyadaki yerlerini öğrenmelerinin bir yoludur.

Sosyal beceriler, başkalarıyla etkileşim ve iletişim kurmak için her gün kullandığımız becerilerdir. Konuşma, jest, yüz ifadesi ve beden dili gibi sözlü ve sözlü olmayan iletişimi içerir. Bir kişi, sosyal durumlarda nasıl davranacağına dair bilgiye sahipse ve başkalarıyla iletişim kurarken hem yazılı hem de sözlü kuralları anlıyorsa güçlü sosyal becerilere sahiptir.

Oyun ve sosyal beceriler şunları içerir:

• Oyun becerileri (akranlarla olduğu kadar tek başına)
• Sosyal Beceriler (akranlarla)
• Sosyal iletişim

 Oyun ve sosyal beceriler neden önemlidir?

Oyun, çocukların öğrenmesinin bir yoludur. Erken çocuklukta "özgür" veya yapılandırılmamış oyun, çocukların dünyayı öğrenmeleri için önemlidir. Oyun aynı zamanda sosyal becerilerin de gelişebileceği bir seçenektir. Çocuklar büyüdükçe, kurallarla oyunlar kurarak toplumsal kuralları, kazanmayı, kaybetmeyi ve “adil oynamayı” öğrenirler. Ayrıca, bir konu ve mekan hakkında iyi şeyler yapmak için dürtülerini kontrol etmeyi, müzakere etmeyi ve problem çözmeyi öğrenirler. Her şeyden önce, eğlenmek ve rahatlamak için oyuna ihtiyaçları vardır.

Sosyal beceriler, bir bireyin başkalarıyla olumlu etkileşimlere sahip olmasını ve sürdürmesini sağlamak için hayati önem taşır. Bu becerileri kullanma ve dostlukların sürdürülmesi büyük önem taşımaktadır. Sosyal etkileşimler her zaman sorunsuz yürümez ve bir bireyin, etkileşimlerde zorluklar ortaya çıktığında uygun stratejileri uygulayabilmesi gerekir. Kişilerin başkalarının nasıl hissettiğine anlayışlı ve şefkatli bir şekilde karşılık vermesine olanak tanıdığı için, bireylerin 'empati' sahibi olmaları (yani kendini başka birinin yerine koyup duygularını tanıma) önemlidir.

Bir çocuk oyun ve sosyal becerilerde zorluk yaşadığında şunları fark edebilirsiniz:

• Yetersiz dikkat ve konsantrasyon
• Öğeyle gerçekten oynamadan bir aktiviteden diğerine geçme
• Sıra / paylaşımda zorluklar
• Bir oyunu 'kaybettiğinde' üzülme
• Başkalarının farkında olmama ve başkalarının duygularını sözlü ve sözlü olmayan ipuçlarına dayanarak okuyamama
• Duyguları ifade etmekte / düzenlemekte güçlük çekme
• Arkadaşlık kurma ve sürdürmede zorlanma
• Yetişkinlerle oynama isteği 
• Yalnız oynamayı tercih etme
• Bir konuşma konusunu sürdürememe veya bir konuşma sırasında alakasız yorumlar yapma
• Bir sohbette 'size' konuşmak yerine iki yönlü bir sohbete katılmak
• Eylemlerinin sonuçlarını anlayamamak

Çocuk gelişimi, her çocuğun doğduktan sonra yetişkinlik döneminin başlangıcına kadar yaşadığı fiziksel, duygusal, düşünce ve dil değişikliklerinin sırasına işaret eder. Bu süreçte çocuk, ebeveynlerine karşı bağımlılıktan bağımsızlığını artırmaya doğru ilerler. Çocuk gelişimi, genetik faktörlerden (ebeveynlerinden aktarılan genler) ve doğum öncesi yaşamdaki olaylardan güçlü bir şekilde etkilenir. 

 Çocuk gelişimi neleri içerir?

Çocuk gelişimi, bir çocuğun aşağıdakilerdeki gelişim dahil olmak üzere yaşam süresi boyunca ustalaştığı tüm becerileri kapsar:

• Biliş - öğrenme ve problem çözme yeteneği
• Sosyal etkileşim ve duygusal düzenleme - başkalarıyla etkileşim ve özdenetim konusunda ustalaşma 
• Konuşma ve Dil - dili anlamak ve kullanmak, okumak ve iletişim kurmak
• Fiziksel beceriler - ince motor (parmak) becerileri ve kaba motor (tüm vücut) becerileri
• Duyusal farkındalık - kullanım için duyusal bilgilerin kaydı

Çocuk gelişimi neden önemlidir?

Çocuk gelişimini gözlemlemek ve izlemek, çocukların 'gelişimsel dönüm noktalarına' ulaşmalarını sağlamak için önemli bir araçtır. Gelişimsel kilometre taşları (aşağı yukarı tüm çocuklar için aynı zamanda ustalaştığına inanılan, ancak kesin olmaktan çok uzak olan gelişimsel becerilerin bir listesi) ideal gelişim için faydalı bir kılavuz görevi görür.

Bir çocuğun belirli yaş belirteçlerinde gelişimsel ilerlemesini bu gelişigüzel zaman dilimlerine göre kontrol ederek, çocuğun yaşına göre kabaca "yolda" olduğundan emin olmak için bir "kontrol" sağlar. Değilse, gelişimsel kilometre taşlarının bu kontrolü, gelişimdeki herhangi bir hıçkırığın erken tespitinde yardımcı olabilir. Bu 'kontrol' genellikle çocuk / anne hizmetleri ve çocuk doktorları aracılığıyla bebek ve yeni yürümeye başlayan çocuk olarak ve daha sonra okul öncesi ve okul dönemi becerileri değerlendirmeleriyle gerçekleştirilir.

Gelişimsel zorlukların mümkün olan en erken tespiti (ve uygunsa erken müdahale tedavisi), bu gelişimsel noktaların çocuğun beceri gelişimi ve ardından güvenleri üzerindeki etkisini en aza indirmede yardımcı olabilir veya gelecekteki olası bir teşhisin göstergesi olarak hizmet edebilir.

Gelişimsel dönüm noktası kontrol listeleri veya çizelgeleri, belirli bir yaş aralığı için neyin 'normal' olduğuna dair bir kılavuz olarak kullanılır ve bir çocuğun gecikebileceği herhangi bir alanı vurgulamak için kullanılabilir. Bununla birlikte, çocuk gelişiminin öngörülebilir bir sıralaması olsa da tüm çocukların gelişimsel yolculuklarında ve birçok gelişimsel dönüm noktasını karşıladıkları zaman çerçevelerinde benzersiz olduğunun farkında olmak önemlidir.

Çocuk Gelişiminde Sorunlar:

Çocuk gelişiminde sorunlar şu nedenlerle ortaya çıkabilir: genetik, doğum öncesi koşullar, belirli bir tanı veya tıbbi faktörlerin varlığı ve / veya yardımcı uyaranlara fırsat. En uygun profesyonel tarafından yapılan spesifik değerlendirme (başlangıçta pratisyen hekim veya pediatrist ve daha sonra Mesleki Terapist, Konuşma Terapisti, Psikolog ve / veya Fizyoterapist olabilir) gelişimsel sorunlar ve endişenin kapsamı hakkında netlik sağlayabilir. Çocuk gelişimi süreci, aynı anda gelişen birden fazla beceriyi içerdiğinden, birden çok profesyonele danışmanın faydası olabilir.

Gelişimsel zorlukların üstesinden gelmek, gelişimin kolaylığını ve hızını en üst düzeye çıkarmak, bir çocuğun yetenekleri ile aynı yaşlı akranlarının yetenekleri arasında ortaya çıkan boşluğu, çocuğun kendine olan güveni ve çocuğun ebeveynlerinin karşılaşabileceği hayal kırıklığını en aza indirmek için çok önemlidir. 

Okul öncesi hazırlık (aynı zamanda anaokuluna hazırlık olarak da adlandırılabilir), bir çocuğun okul öncesi ortamına, rutinlerine ve beklentisine sorunsuz ve başarılı bir geçiş ve entegrasyon yapmaya hazır olmasını ifade eder. Okul öncesi, anaokulu veya kreş hangisi olursa olsun farklı bir ortamı işaret eder. Beceri beklentileri, iyi kurulduğunda hem öğretmenlerden hem de çocuklardan öğrenmeyi kolaylaştıran sosyal, dil, oyun, fiziksel ve öz bakım yeteneklerini içerir. Biraz aktif planlama ile ebeveynler okul öncesi hazırlık konusunda yardım alabilirler.